اخبار داخلی وبگردی شب قدر شب بیدارماندن نیست، شب بیدارشدن است

يكشنبه 29 تير 1393

شب قدر شب بیدارماندن نیست، شب بیدارشدن است

یک استاد حوزه گفت: شب قدر، شب ارزشمندی است که نباید صرفأ در بیدار ماندن خلاصه شود چراکه فرصتی برای بیدار شدن از خواب غفلت است.

هموطن آنلاین _حجت‌الاسلام علی احتشام در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قم، با تاکید بر استفاده از ساعات آخر روزهای ماه مبارک رمضان به ویژه شب بیست و سوم گفت: ماه رمضان روزهای پایانی را می‌گذراند بدین معنا که باید از هر ساعت آن برای عبودیت و بندگی و طلب مغفرت استفاده کنیم.
این عضو شورای مرکزی تشکل اساتید سطح عالی و خارج حوزه تصریح کرد: وقتی در عظمت شب قدر عنوان شده است که ارزش آن بیش از هزار ماه است یعنی اینکه انسان می‌تواند در این شب‌ها راه 80 ساله را بپیماید، پس تلاش کند این فرصت مهم را از دست ندهد.
وی در شان و منزلت چنین شبی گفت: شب قدر شبی برای بیدار شدن از خواب غفلت است و تنها به معنای بیدار ماندن نیست چراکه انسان در زندگی خود فرصتی برای دور شدن از غفلت‌ها نیاز دارد تا به رستگاری رهنمود گردد و چه شب‌هایی با ارزش‌تر از قدر که می‌توان در آن از خواب غفلت‌ها و بیهودگی‌ها رهایی یافت.
احتشام گفت: هر کس به اندازه وسع و توان خود از این شب بهره بگیرد زیرا ماه رمضان نیز رو به پایان است و اگر بهره‌ای نبرده باشیم از زیان کارانیم از این رو بهترین طاعات و عبادات را در این شب برگزینیم.
وی درباره مهم‌ترین اعمال این شب اظهار کرد: دعاهای زیادی برای شب‌های قدر مورد تاکید است که با قرائت آن می‌توان دل را جلا داد و نورانیت به دست آورد همچنین تلاوت قرآن کریم و نماز شب نیز می‌تواند از جمله عبادات و اعمال در این شب باشد.
این استاد حوزه گفت: وقتی دل انسان به واسطه عبادت نورانیت به دست آورد در این هنگام باید با استغفار و توبه از درگاه باری تعالی بخواهیم که از اشتباهات، معصیت‌ها و گناهان ما درگذرد.
وی دعا کردن برای دیگران را یکی از عوامل مهم در روا شدن حاجات برشمرد و گفت: در شب‌های قدر دیگران را نیز از دعاهای خیر خود بهره‌مند سازیم چرا که خیرخواهی مسلمان نسبت به دیگر مسلمانان خود دارای اجر و پاداش است و موجب گشایش گره‌های کور در زندگی و حل مشکلات می‌شود.
احتشام در پایان تصریح کرد: انسان اگر اعمال و کارهایش بر اساس بصیرت و آگاهی باشد می‌تواند از غفلت رها شود، پس بینشی ژرف و عمیق نسبت به عبودیت خود پیدا کنیم تا بتوانیم راه حقیقی را پیدا کنیم.