اخبار داخلی ورزشی قوچان نژاد: کارم با کی روش به لجبازی کشید

يكشنبه 19 بهمن 1399

قوچان نژاد: کارم با کی روش به لجبازی کشید

الان آن تجربه را پشت سر گذاشته ام، به آن روزها فکر نمی کنم. گذشته و تمام شده، حسرت خوردم آن شانس را نگرفتم ولی باز خدا را شکر می کنم به خاطر روزهای خوبی که همراه با تیم ملی ایران داشتم.

رضا قوچان نژاد هیچگاه از ذهن قوی فوتبال ایران پاک نمی شود، به این دلیل که نمی توان منکر نقش او در موفقیت های تیم در برهه های مختلف شد. رضا گل های مهمی برای ایران به ثمر رساند و شد قهرمان صعود ایران به جام جهانی برزیل.
رضا می خواست در جام جهانی روسیه هم دوباره شبیه به یک قهرمان ورزش باشد. ولی این بار کی روش به او یک دقیقه هم فرصت نداد تا بعد از بازی با پرتغال خبرنگاران او را برافروخته ببینند. گوچی آنقدر شاکی بود که کسی جرات نداشت به سمتش برود، حتی دوستان نزدیکش. جام برای او به تمام شد و و کمی بعد هم از تیم ملی خداحافظی کرد. در گفت وگوی متفاوتی که با رضا داشتیم بهترین و بدترین خاطرات ملی اش را مرور کردیم.

بهترین لحظه تیم ملی
* می توانی بگویی بهترین لحظه ای که در تیم ملی داشتی چه لحظه ای بود؟
سوال خیلی سختی پرسیدید. بهترین لحظه ای که در تیم ملی داشتم... صد در صد هر ثانیه که می توانستم پیراهن تیم ملی را تنم کنم بهترین لحظات و بهترین خاطرات من بود، از لحظه اول تا دفعه آخری هم که در اردو بودم به پوشیدن این پیراهن افتخار کردم. برای همیشه و تا آخر عمرم تمام این لحظات را پیش خودم و در ذهنم نگه می دارم. گل های حساسی هم برای تیم ملی زدم که برای کمک بود و برای شادی دل مردم. الان که یاد همه آنها می افتم حالم خوب می شود و لحظات شیرینی را به یاد من می آورد. هیچوقت هم از یادم نمی رود. افتخار می کنم به این لحظات.
* چقدر حیف شد که تصمیم گرفتی از تیم ملی کنار بکشی. بیش از دو سال از آن روز گذشته. برایم رفتن سخت بود ولی دیگر به آن فکر نمی کنم.

بدترین لحظه در تیم ملی
*بدترین لحظه ای که در تیم ملی داشتی، کدام لحظه بود؟ حذف از جام جهانی روسیه. حذف از جام ملت های استرالیا۔ من در جام جهانی ۲۰۱۸ روی فرم بودم و حس کردم که خیلی می توانم به تیم ملی کمک کنم، خصوصا در بازی های دوستانه و همین طور دیدارهای مقدماتی جام جهانی خیلی خودم را نشان دادم. دو ماه قبل از جام جهانی هم واقعا شرایط خیلی خوبی داشتم، حس کردم خودم را به اندازه ای که باید نشان دادم. اگر کادر فنی می خواست می توانستم در روسیه به تیم ملی کمک کنم. من مطمئنم اگر در دو بازی آخر مقابل اسپانیا و پرتغال به من شانس می رسید می توانستم در زمین یک کاری کنم. متاسفانه با کادر فنی یک مقدار بحثمان شده بود. روی لج و لجبازی افتادیم. این شانس را به من ندادند تا خودم را نشان دهیم. ولی خب... چه بگویم قسمت این بود. در آن لحظه خیلی ناراحت بودم ولی این تجربه ای شد برای من. دیگر الان آن تجربه را پشت سر گذاشته ام، به آن روزها فکر نمی کنم. گذشته و تمام شده، حسرت خوردم آن شانس را نگرفتم ولی باز خدا را شکر می کنم به خاطر روزهای خوبی که همراه با تیم ملی ایران داشتم.

* فکر می کنی فوتبالت را در لیگ برتر ایران تمام کنی؟
این چیزی نیست که بتوانم درباره اش الان حرف بزنم. آدم از آینده هیچ خبری ندارد ولی اگر خدا بخواهد یک روز به لیگ برتر ایران می آیم و بازی می کنم.

*پس به آن فکر کرده ای؟
در این چند سال پیشنهادهایی بوده ولی من هر بار تصمیم گرفتم جای دیگری بازی کنم، قرارداد من با زووله در تابستان آینده تمام می شود و بعد از آن بازیکن آزاد هستم. باید ببینیم شرایط چطور خواهد بود. دوست دارم تا زمانی که می توانم در اروپا بازی کنم و خودم را نشان دهم. قطعا یکی از اهداف من هم بازی در لیگ برتر ایران خواهد بود ولی هنوز موقعیتش به وجود نیامده است.