سَمّاك رامِح (در فارسی: خُراسبان – ستاره ی نگهبان شرق آسمان) پرنورترین ستاره صورت فلكی عوا و چهارمین ستاره درخشان آسمان است. این غول نارنجی رنگ كه در فاصله 37 سال نوری از ما واقع شده، 10 میلیارد سال عمر دارد. این ستاره بسیار بزرگ تر از خورشید ماست.
این ستاره از جمله ستارگانی است که در فصل بهار و به رنگ نارنجی دیده می شود. برای مشاهده ی این ستاره کافی است، در همین شبها یعنی آخر تابستان، بعد از تاریکی هوا به افق شمال غربی نگاه کنید. ستاره ی پرنوری که به رنگ نارنجی یا زرد می بینید، همان سماک رامح است. فرصت را از دست ندهید، چرا که این ستاره بزودی غروب می کند باید تا بهار سال دیگر صبر کنید تا بتوانید آن را در اوایل شب ببینید. برای یافتن صورت فلکی عوا و ستاره سماک رامح می توانید، از دب اکبر استفاده کنید: دسته ی دب اکبر را ادامه دهید تا به آن برسید!
سماك رامح در واقع عضوی از هاله كهكشان ما بوده كه به طور اتفاقی وارد صفحه كهكشان شده است. اخترشناسان معتقد هستند كه این غول بزرگ در كهكشان كوتوله ای با 100 میلیون ستاره متولد شده كه در حدود 7 میلیارد سال پیش وارد كهكشان راه شیری شده و اكنون به طور كامل در كهكشان ما محو شده است. سماك رامح عضو گروهی از ستاره های پراكنده در آسمان است كه حركتی مشابه در فضا دارند. این گروه " ستاره های متحرك سماك رامح " نامیده می شوند.
مقایسه ای میان سماك رامح(سمت چپ) و خورشید ما(سمت راست) اخیرا گروهی از اخترشناسان به بررسی ستاره های گروه متحرك سماك رامح پرداخته اند. مطالعات آنان نتایج جالبی را در بر داشته است. آنها دریافتند كه این گروه از ستارگان مدارهای كهكشانی موازی دارند و همگی در مقایسه با خورشید كمبود عناصر سنگین دارند. نكته جالبتر این است كه در شبیه سازی های اخیر ویژگی های حركتی گروه سماك رامح با ویژگی های حركتی بقایای یک كهكشان كوتوله كاملا مطابقت دارد. اگر این یافته ها درست باشد از زمان برخورد كهكشان كوتوله با كهكشان ما سماك رامح و خواهرها و برادر هایش حدود 100 بار در مدارهای كشیده خود دور تا دور كهكشان را پیموده اند. هم اكنون سماك رامح با سرعت 120 كیلومتر بر ثانیه به ما نزدیك می شود. این ستاره 100 برابر خورشید نورافشانی می كند اما جرمی معادل خورشید ما دارد. حرارت سطحی آن كم و در حدود دو سوم خورشید است.