به گزارش خبرنگار ما، در ابتدای جلسه، احمد جوان 21 ساله‌ای که چشم چپ خود را از دست داده است در جایگاه حاضر شد و گفت: 11 شهریور ماه سال گذشته من سرباز بودم، داشتم از پادگان به خانه می‌آمدم که دیدم در خانه باز است و جمشید همسایه دیوار به دیوار ما ایستاده و با زن مستاجر ما صحبت می‌کند، او تازه عروس بود و شوهرش هم در خانه نبود، به جمشید به خاطر این رفتارش اعتراض کردم و از زن همسایه هم خواستم در اتاقش را ببندد، نیم ساعت بعد دوباره دیدم زن مستاجر در حال صحبت کردن با مردی میانسال است که به نظر می‌رسید دوست شوهرش باشد، من در همین هنگام از خانه بیرون رفتم یک دفعه جمشید جلو مرا گرفت و اعتراض کرد که چرا در خانه را بستم، ما با هم درگیر شدیم و جمشید با سر ضربه‌ای به بینی‌ام زد و صورتم غرق خون شد جمشید خیلی ترسید، مرا به مغازه‌ای سر خیابان برد تا صورتم را بشویم، او گفت: اگر مادرت تو را در این شرایط ببینند داد و فریاد می‌کند من هم چون نمی‌خواستم دعوا به خانواده‌ها کشیده شود صورتم را جلوی در مغازه شستم در حال شستن صورتم بودم که یک دفعه جمشید از پشت با میله به سرم زد، من برگشتم و به او گفتم، مگر دیوانه شدی، یک دفعه او پیچ گوشتی را برداشت و به چشم من فرو کرد، چشمم یک دفعه خونریزی شدیدی کرد داشتم از شدت خونریزی بیهوش می‌شد که جمشیدم و دوستش مرا به بیمارستان رساندند.
احمد ادامه داد: جمشید وقتی فهمید که چشمم کور شده است از بیمارستان فرار کرد.
من هم به خاطر کاری که جمشید کرده و باعث شده بینایی‌ام را از دست بدهم تقاضای قصاص دارم.
سپس، جمشید متهم 27 ساله پرونده در جایگاه حاضر شد و گفت: اتهامم را قبول ندارم آن روز من و احمد با هم درگیر شدیم، اما احمد مست بود و به زمین خورد و چشمش کور شد.
وی گفت: من هیچ کدام از حرف‌هایی که در بازجویی‌ها زدم را قبول ندارم چون من سواد ندارم و نمی‌توانم بنویسم حرف‌هایی که به نقل از من نوشته شده قبول ندارم.
هر چند من سابقه کیفری دارم اما شرور نیستم روز حادثه‌ام احمد خودش سراغم آمد و با من دعوا کرد من تقاضا کرده بودم ماموران از زن مستاجر تحقیق کنند اما چند روز بعد از این حادثه آن زن بر اثر تصادف فوت کرد.
پس از پایان جلسه دادگاه و اخذ آخرین دفاع قاضی یاورزاده و چهار مستشارش برای صدور حکم وارد شور شدند.