اين شاعر و پژوهشگر عنوان كرد: هنوز احمد شاملو، مهدي اخوان ثالث، سهراب ‌سپهری و فروغ فرخزاد، مطرح هستند و كسي از شاعران جديدتر چيزي در خاطر ندارد.
او با اشاره به این که فرهنگ شعري ما از بين رفته است، افزود: ديوان سعدي در تهران اصلا فروش نمي‌رود و جواني كه دارد شعر مي‌گويد، او را نمي‌شناسد.
نيرو با تاكيد بر این که نوآوري را با بعضي حركت‏هاي شعري امروز اشتباه گرفته‌اند، گفت: كسي مثل پابلو نرودا كه نوبل گرفته، شعر منظم و مرتب مي‌گويد يا سيلويا پلات، شعرش در عين نو بودن، نظم و قافيه دارد؛ اما اينجا شعر را با نثر و ترجمه اشتباه گرفته‌اند.
او ادامه داد: به داريوش آشوري گفتند چرا به شعر بي‌توجه است، گفت از همان زماني كه شاعران گفتند «بايد» اين‌طور شعر گفت، با شعر كاري ندارم. امروز مثلا مي‌گويند پست‌مدرن شعر بگوييم، درصورتي‌كه نمي‌توان اين‌طور تعيين تكليف كرد و موضوع بايد در دل بگنجد.
شاعر مجموعه‌ «پاييزان» همچنين با اعتقاد بر این که شاعر ـ بايد ـ «اديب» باشد، گفت: شاعر ـ بايد ـ دانشكده ادبيات ديده باشد، در صورتي كه امروز اغلب شاعران رشته‌هاي ديگري خوانده‌اند و چنين كساني نمي‌توانند با شعر تماس مستقيمي داشته باشند؛ شعر قبل از احساس علم است و يك شاعر بايد استعداد ياد گرفتن داشته باشد. البته امروز استادان ما هم بد عمل مي‌كنند و با شعر كاري ندارند.
نيرو كه به تازگي «كليات نيما» را منتشر كرده است، در ادامه يادآور شد: كسي كه از شاعري دم مي‌زند، بايد بتواند تاريخ بيهقي را از رو بخواند؛ در صورتي كه جوانان امروز، شعر را اسبابي مي‌دانند براي این که خود را نشان بدهند وگرنه ذاتا شاعر نيستند.
او پيامدهاي اين مسئله را اين دانست كه اين شاعران بعد از مدت كوتاهي محو مي‌شوند و ديگر اسمي از آنها نيست.
نيرو در ادامه، درباره‌ همچنان مطرح بودن شاملو، اخوان، سپهري و فرخزاد گفت: جامعه‌ ما ايستا بوده و متحرك نيست.
او همچنين درباره اولويت‌هايي كه در كار شعر خود قائل است، گفت: نوآوري و نظمي كه در دنيا مطرح است، برايم اولويت دارد. همچنين در صنايع شعري جديد، توازن و تقارن بايد مراعات شود.