پيرو بررسي مجدد تاريخ روز ملي شعر و ادب در شورايعالي انقلاب فرهنگي كه در سال 81، روز درگذشت شهريار اعلام شده بود، موحد متذكر شد: اگر ميخواهند روزي را به عنوان روز ملي شعر و ادب انتخاب كنند، فردوسي از هر نظر مناسبترين گزينه است؛ او ضمن این که مليترين شاعر ايران است، جهانيترين شاعر ايران هم هست.
وي در همين زمينه يادآور شد: مثلا شعر حافظ آنقدر به زبان فارسي، بازيهاي زباني، قافيه، وزن و موزيك چسبيده است كه وقتي ترجمه ميشود، چيزي از آن نميماند، اما فردوسي غير از اين است و “رستم و سهراب” او جزو ادبيات كودك جهان در آمده است.
موحد با بيان این که از نظر اسطوره، تاثير بر فرهنگ، سنت شاهنامهخواني و نقالي، روز ملي شعر، روز فردوسي است، يادآور شد: بعد از حمله اعراب به ايران، زبان فارسي، گذشته حماسي، روح شجاعت و وطندوستي، خردورزي و جايگاه مقام زن را در شاهنامه فردوسي ميبينيم و مسلم بدانيد اگر شهريار هم زنده بود، فردوسي را انتخاب ميكرد.
اين شاعر همچنين درباره بحث مطرح شده درباره حذف روزهاي بزرگداشت فردوسي، حافظ، سعدي و... و گنجاندن آنها در يك روز به عنوان روز ملي شعر و ادب عنوان كرد: هر كدام از اينها آنقدر بزرگند كه بايد يك روز به آنان اختصاص داده شود و تازه تمام برنامهها و سمينارها در برابر مقام اين شاعران چيزي نيست.
ضياء موحد با تاكيد بر مخالفتش بر حذف اين روزها از تقويم رسمي كشور، گفت: مگر ميشود چنين كاري كرد؟! ما حداقل پنج شش شاعر جهاني داريم كه اگر بخواهند بزرگداشتشان را در يك روز بگذارند، به هيچ كدام سهمي نميرسد.
|