"خواندنی‌ها" – بهمن 1334-منت خیاط را بدتر از دومل که لباس دوختنش باعث به لب آمدن جان است و بدقولیش سبب زحمت فراوان. هر "پرو"ی که می‌کند مایه شکافتن بخیه‌هاست و چون لباس را حاظر می‌کند دشمن پول ماست. پس با هر لباسی آستری همراه است و هر پارچه‌ای را استاد علمی واجب.
چون موعد قول او سر آید
از مشتریان پدر درآید
شهرت وعده بی‌حسابش همه جا کشیده و طول زبان لامروتش به دسته بیل رسیده. لباس عید را در موعد مقرر ندهد و به مشتریان بی‌دست و پای خویش به هیچ عنوان نرسد.
ای نکرده وفا به وعده خویش
قصد آزار بنده را داری
کت مارا کجا کنی حاضر
تو که صدها قر و ادا داری
شاگرد بخیه زن خود را گفته تا نخ کوک را به موم آلوده سازد و پارچه‌ها را روی هم بیاندازد. اسپرتکس درجه اول انگلیسی به دست مبارکش به پالون مبدل گشته و پاچه شلوار کل و کوتاهش به صورت لوله تفنگ درآمده. اجرت یک کت را از صدفزون بستاند و شاگرد را به دنبال مشتری برای اخذ شاگردانگی بدواند.