ما با احدي سرجنگ و جدال نداريم ؛ اما وقتي کساني پيدا مي شوند که حاليشان نيست ، بايد يک کاري کرد که کمي حاليشان شود يا نه؟! هر چند، گفته باشند که «نرود ميخ آهنين در سنگ».
در همين جريان پرونده هسته اي ايران ، چقدر ما با روي خوش و دست گشاده و در نهايت شفافيت لازم و حتي اضافه بر سازمان انرژي اتمي با بازرسان آژانس بين المللي برخورد کرديم ؟ خب ، نتيجه چي شد؟
هر چه مي گوييم استفاده ما از تکنولوژي غني سازي اورانيوم اينا تماما صلح آميز است ، به خرجشان نمي رود که نمي رود. مدام حرف از تعليق و معلق زدن مي زنند.
زيرنويس عاميانه: هر چه مي گوييم نر است ، (تحت تاثير بوش) هي مي گويند بدوش !بعد هم امريکاي موش دوان در تمام نقاط جهان ، اتحاديه اروپايي را براي تحريم ايران سعي کرده همراه خود کند و بر تصميمات آژانس هم اعمال نفوذ نمايد. حالا به نظر شما ما بايد کماکان به روي بازرسان آژانس «لبخند ژوکوند» بزنيم ، يا يک خرده اي هم اخم و تخم ديپلماتيک لازم است؟
مثل قديمي: در ديزي باز است ، حياي گربه کجا رفته؟...
مثل جديد: در مراکز هسته اي ما باز است ، حياي بازرسان آژانس کجا رفته؟... فلذاست که در عرصه ديپلماتيک بايد به ناچار پلتيک هم زد، در همان چارچوب ضوابط خود آژانس هم زد. رسم آژانس بر ارائه ليست بلند بالايي از بازرسان است و حق کشور عضو است که با سفر برخي از اين بازرسان مخالفت کند. (حرف شخصي ما نيست ؛ متکي به اظهارات وزير امور خارجه مان است.) از اين روست که کميته ويژه بررسي مصوبه مجلس مبني بر ايجاد محدوديت در همکاري با آژانس ، پس از بررسي لازم تصميم گرفت ، به 38 تن از اين بازرسان مذکور اجازه ورود به ايران ندهد.
نصب تابلوي «ورود ممنوع» در بعضي جاها و بعضي وقتها بد نيست. شايد خودشان بفهمند.
تفسير سياسي روز: ايران ما خانه خاله نيست که هي بپرسند «خونه خاله کدوم وره؟!» عوضي به سمع و نظرشان رسانده اند. راست راست بيايند و هر جا را دلشان خواست ، تمام سوراخ سمبه ها را بازرسي کنند و بعد بروند گزارش غلط مي کنند بدهند؟ که چي؟!...اينها بازرس نيستند که! هنوز خيلي مانده تا برسند؛ فلذا به نظر مي رسد که بيشتر «بازنرس» باشند.
اگر رسيدند، قدمشان روي هر دو تخم چشم ما!... باز هم بيايند بازرسي کنند. حرف آخر: آن را که حساب پاک است ، از بازرسي چه باک است؟...