 نتيجه تحقيقات علمى تأثير روابط عاطفى سالم بر سلامت انسان را تأييد مىكند. از نظر روانشناسان، تغييرات اجتماعى چند دهه‌اخير و كم‌رنگ شدن پيوندهاى عاطفى، دليل بروز بسيارى از بيماري‌هاست...
در بسيارى از فرهنگ‌ها ازدواج يعنى امنيت، يعنى آرامش. آدم‌هايى كه روابط عاطفى نزديك، البته توأم با احساس خوشبختى دارند سالم‌تر از آدم‌هايى هستند كه بيشتر در تنهايى به سر مى‌برند.
آدم‌هاى متأهل سلامت‌ترند؛ بيشتر از مجردها هم عمر مى‌كنند. برقرارى پيوند عاطفى يكى از نخستين نيازهاى انسانى است. نوزاد چند روزه‌اى كه به والدينش لبخند مى‌زند به طور غريزى تلاش مىكند پيوند عاطفى‌خود را با والدينش محكم‌تر كند. تلاشى كه گاهى هم بى‌نتيجه مى‌ماند!
پروفسور كارل شايت، مدير مركز پژوهشى اختلالات جسمى–روانى وابسته به كلنيك دانشگاه فرايبورگ آلمان مى‌گويد:« تأثير مشكلات عاطفى كه فرد در دوران كودكى تجربه كرده، كم نيست. اين دسته از بچه‌ها را مى‌شود به دو گروه تقسيم كرد: اول بچه‌هايى كه نياز شديد به رابطه عاطفى نزديك دارند و با وحشت خودشان را مى‌چسبانند. اينها بچه‌هايى هستند كه وقتى به مهدكودك يا مدرسه مى‌روند مى‌ترسند از پدرومادرشان جدا شوند. گروه بعدى، بچه‌هايى‌هستند كه مستقل هستند، روى پاى خودشان مى‌ايستند و كمتر به وابستگى علاقه نشان مى‌دهند.»
نقش پيوندهاى عاطفى در سازگارى با محيط
رفتارهايى مثل ناآرامى سر كلاس درس تا برخوردهاى خشن به دليل اين است كه فرد يادنگرفته احساس ديگران را درك كند و به آن احترام بگذارد. دليلى كه تا حدى مى‌تواند توجيه كننده رفتار نوجوانان و جوانان بزه‌كار باشد. افرادى كه توانايى تحمل فشارهاى روانى و مشكلات عاطفى را ندارند.
پروفسور كارل شايت معتقد است:« نتيجه تحقيقاتى كه امروزه در اختيار داريم به روشنى بيانگر اين است كه توانايى مقابله با مشكلات و ناراحتى‌هاى روانى، رفتارى است كه الگوى آن در دوران كودكى ريخته شده. تجربه‌هاى دوران كودكى در برقرارى روابط اجتماعى نقش بسيار مهمى بازى مى‌كنند.»
روابط عاطفى سالم دوران كودكى، قدرت سازگارى فرد با محيط را به شدت تحت تأثير قرار مى‌دهد.
شايت ادامه مى‌دهد:« گروه پژوهشى ما با مراكزى در برخى از كشورهاى آسيايى مثل چين يا ويتنام در ارتباط است. در اين كشورها با بيمارانى سروكار داريم كه تغيير سريع محيط اطراف، مريض‌شان كرده است. در اين جوامع، مشكل بزرگ ديگر، از ميان رفتن سنت‌ها و پيوندهاى عاطفى نزديك است كه نقش خيلى خيلى مهمى بازى مىكند. اينطور به نظر مى‌‌رسد كه توانايى "سازش اجتماعى" آدم‌ها از سرعت تغييرات اجتماعى كمتر است و از خيلى جهات عقب مانده است.»
سازگارى شرط نخست بقا
علم زيست‌شناسى ثابت مىكند: بسيارى از موجودات زنده قدرت تحمل تغييرات شديد محيطى را ندارند و اگر محيط اطرافشان يكباره بين بيست تا بيست‌وپنج درصد تغيير كند، توانايى سازگارى با محيط را از دست مى‌دهند.سازگارى با دنيايي كه هر روز بيشتر ماشينى مى‌شود، با افزايش جمعيت، تغييرات جوى، پيچيده شدن روابط روزمره، كوچك‌شدن خانواده‌ها، افزايش آمار طلاق و والدينى كه فرزندانشان را به تنهايى بزرگ مىكند.
آنطور كه شايت مى‌گويد: «ساختار شناخته شده "روابط عاطفى و اجتماعى" در معرض تهديد است. كارى كه مراكز پژوهشى مى‌كنند، نوعى واكنش علمى به اين كنش شديد است. شرايط تغيير كرده است، ساختار روابط اجتماعى هم به شدت دگرگون شده.»
متخصصانى مثل پروفسور كارل‌شايت معتقدند، زمان حاضر زمانى است كه بايد پذيرفت: هنگام برنامه‌ريزى و تصميم‌گيرى‌هاى كلان در سطح جامعه، بايد به دنياى درون انسان توجه بيشترى كرد. اينكه هر تغيير تازه چه تأ‌ثيرى بر سلامت انسان خواهد داشت. نكته مهم تقويت پيوندهاى عاطفى است. آدم‌هايى كه در زندگى خانوادگى‌شان خوشبختند و دوستان خوبى دارند، نه فقط سالم‌تر، كه بيشتر از سايرين هم دوستدار صلح و آرامشند. | 
تاثیر روابط عاطفی بر سلامت‌انسان
