اخبار خارجی روزی روزگاری نبرد دريايي ترافالگار،پايان حيات نلسون

جام جم انلاین , شنبه 30 مهر 1390

نبرد دريايي ترافالگار،پايان حيات نلسون

با از بين رفتن قدرت دريايي فرانسه در جنگ ترافالگار امپراتوري بريتانيا مالك مطلق درياهاي جهان شد و حتي در دراز مدت فرانسه به دليل ضعف نيروي دريايي نتوانست در رقابت استعماري با بريتانيا پيروز شود.

هموطن آنلاين_ 206 سال پيش در روز 21 اكتبر سال 1805 ميلادي درياسالار هوراشيو نلسون فرمانده ناوگان دريايي بريتانيا ناوگان دريايي امپراتوري فرانسه را در آب هاي تنگه ترافالگار در فاصله اي نزديك به بندر كاديس اسپانيا درهم مي شكند و قدرت دريايي فرانسه از بين رفته و امپراتوري بريتانيا مالك مطلق درياهاي جهان مي‌شود.
اين پيروزي درخشان در جنگ ترافالگار آخرين نبرد درياسالار هوراشيو نلسون بود.درياسالار انگليسي هوراشيو نلسون در زمان جنگ ترافالگار 47 سال داشت.
هوراشيو از سن 12 سالگي به دريانوردي پرداخت و پله پله مدارج ترقي را پيمود تا به فرماندهي كل نيروي دريايي بريتانيا رسيد.نلسون در جنگ هاي دريايي يك بازو و يك چشمش را از دست داده بود. او چند سال پيش از اين تاريخ يك ناوگان فرانسه را در ابوقير در مصر درهم شكسته بود و ناپلئون كه در آن زمان هنوز امپراتور فرانسه نشده بود و به قصد فتح مصر در آن كشور به سر مي‌برد را در افريقاي شمالي زمينگير كرده بود.
زماني كه بريتانيا سومين ائتلاف را عليه فرانسه ايجاد كرد ، نلسون دوباره به خدمت بازگشت.
ناپلئون اول امپراتور فرانسه 200 هزار سرباز را در بندر بولوني گرد آورده بود و قصد داشت آنها را با 3000 قايق و كشتي كوچك تحت حمايت ناوگان دريايي فرانسه در ساحل بريتانيا پياده كرده و جنگ را به داخل خاك جزيره بكشاند.
در صورتي ناپلئون موفق به اين كار مي شد كه ناوگان قدرتمند دريايي بريتانيا به اندازه كافي از درياي مانش دور شده باشد.
آدميرال ويلونوو فرمانده ناوگان دريايي فرانسه دستور يافت تا نيروي دريايي بريتانيا را تا جايي كه ممكن است از درياي مانش دور كند.نخستين مرحله نقشه مطابق پيش بيني تحقق يافت و نلسون و ناوگانش تا جزاير آنتيل در درياي كاراييب ناوگان فرانسه را تعقيب كردند.
آدميرال ويلونوو طبق نقشه تلاش كرد هر چه سريعتر به درياي مانش بازگردد تا بتواند پياده شدن نيروهاي فرانسوي در خاك بريتانيا را پوشش دهد اما نلسون دست بردار نبود و به سرعت او را تعقيب مي كرد.
آدميرال ويلونوو ناگزير شد به بندر اسپانيايي كاديس پناه ببرد و در اين بندر ناوگان اسپانيا كه متحد فرانسه بود به ناوگان ويلونوو پيوست.
آدميرال ويلونوو براي خوشامد ناپلئون كه در بندر بولوني منتظر بود و براي اينكه مورد سرزنش قرار نگيرد تصميم گرفت از پناهگاه مستحكم خود در لنگرگاه كاديس خارج شود تا به ناپلئون بپيوندد.
تصميم آدميرال ويلونوو يك تصميم مرگبار و در عين حال بي فايده بود زيرا ناپلئون كه تحمل انتظار زياد را نداشت بندر بولوني را ترك كرده بود.با خروج ناوگان فرانسه ، دريا سالار هوراشيو نلسون جنگ را آغاز مي كند. نلسون 27 كشتي جنگي انگليسي را به مصاف 33 كشتي فرانسوي و اسپانيايي مي فرستد.
فرانسوي ها و متحدش اسپانيا به دليل ضعف فرماندهي ويلونوو نيمي از كشتي هاي خود را در جنگ از دست مي دهند در حالي كه حتي به يك كشتي انگليسي آسيب نمي‌رسد.
درياسالار نلسون در بحبوحه جنگ هنگامي كه روي عرشه كشتي فرماندهي «ويكتوري» حضور داشت ، هدف يك گلوله قرار مي گيرد و قبل از اينكه بتواند مزه اين پيروزي بزرگ را بچشد ، جان مي سپارد.
جسد نلسون طي يك مراسم ملي در كليساي اعظم سن پل در لندن دفن مي شود.
به اين ترتيب ، در روز 21 اكتبر سال 1805 ميلادي درياسالار بريتانيايي هوراشيو نلسون فرمانده ناوگان دريايي پادشاهي بريتانيا ناوگان دريايي امپراتوري فرانسه را در آب هاي تنگه ترافالگار در نزديكي بندر اسپانيايي كاديس درهم مي شكند.
درياسالار نلسون به دليل جراحتي كه در جريان جنگ دچار آن شد نتوانست مزه شيرين پيروزي را بچشد و جنگ دريايي ترافالگار آخرين نبرد اين دريانورد شجاع بود.
اين شكست موجب شد ، ناپلئون اول به دليل فقدان يك ناوگان دريايي نيرومند فكر تصرف خاك بريتانيا را از سر بيرون كند.
با از بين رفتن قدرت دريايي فرانسه در جنگ ترافالگار امپراتوري بريتانيا مالك مطلق درياهاي جهان شد و حتي در دراز مدت فرانسه به دليل ضعف نيروي دريايي نتوانست در رقابت استعماري با بريتانيا پيروز شود.

راهپيمايي بزرگ مائو پايان يافت