اخبار داخلی حوادث بزه کاران کوچک غم نان دارند

هموطن سلام , شنبه 5 دي 1383

بزه کاران کوچک غم نان دارند

و چه عبوس نشسته است در میان این شهر خاموش، شهری که دیوارهای خاکستری رنگش سر به فلک کشیده و میله‌های سرخ رنگش بچه‌ها را در میان گرفته است.شهری که کودکان بزه کار را در آن جای داده اند و می‌گویند زندان کودکان است.

و چه عبوس نشسته است در میان این شهر خاموش، شهری که دیوارهای خاکستری رنگش سر به فلک کشیده و میله‌های سرخ رنگش بچه‌ها را در میان گرفته است.شهری که کودکان بزه کار را در آن جای داده اند و می‌گویند زندان کودکان است.
... و او همچنان عبوس است فایده ای نمی‌بیند که در این شهر سیاه غصه‌های کودکی اش را برایت فاش کند و بگوید که کودکی نکرده و از وقتی که خودش را شناخته در پی لقمه نانی بوده و نمی‌داند از کجا آمده و پدر و مادری دارد یا نه، تنها این را می‌داند که محمد نام دارد و 7 ساله است، درس نخوانده و نمی‌توانسته مدرسه برود و این که هیچ دست نوازشگری را تا به حال احساس نکرده و تنها تباهی، ناامیدی و گرسنگی همدمش بوده اند؛ اما او می‌داند که شهر سیاه، کودک ندارد، ساکنان این شهر کودکی را زود بدرود گفته اند و در واقع بزرگانی هستند در قامت کودکان.او را به جرم دزدی دستگیر کرده اند و او آنقدر کودک است که از سیاهی دل آدم‌هایی که او را به ورطه نابودی کشانده اند هیچ نمی‌داند و هیچ کس او را نمی‌فهمد و هیچ کس نمی‌داند که که او چه شب‌هایی را سرگرسنه بر بالین گذاشته است. از دلتنگی‌هایش برایم می‌گوید، از این که دوست دارد مادر داشته باشد خرس پلاستیکی و یک گلدان گل قرمز !. براستی مقصر کیست.
نگاهی به پرونده‌های موجود در مجتمع قضایی ویژه اطفال نشان می‌دهد ماهیانه به طور میانگین 150 پرونده درهر شعبه این مجتمع مورد رسیدگی قرار می‌گیرد. یعنی سالانه حدود 11 هزار پرونده البته اضافه شدن چند شعبه در دادگاه‌ها نیز نشانگر آن است که جرایم اطفال چه در تهران و چه در شهرستان‌ها به شکل روز افزونی در حال گسترش است.
طی سالیان متمادی بزهکاری کودکان و نوجوانان همواره اندیشه‌ها

	" به گفته این کارشناسان بیشتر مجرمان علت خلافکار بودن خود را فقر می‌دانند و گاهی دیده می‌شود که شرایط زندگی آنان نیز مزید بر علت می‌شود. ستیزها، مشاجرات خانوادگی و کنترل ناکافی و بی تاثیر نیز از جمله عوامل روی آوردن به بزهکاری است... "

و تلاشهای پژوهشگران را به خود جلب کرده است اندیشمندان و محققان علوم اجتماعی معتقدند که بزه کاری کودکان و نوجوانان پدیده ای نیست که درقرن بیستم خودنمایی کرده باشد درقانون حمورابی که مربوط به 2002 سال بیش از میلاد مسیح است قوانین تنظیم شده مجازات‌هایی برای سوء رفتار و انحراف نوجوانان در نظر گرفته شده بود و امروزه بزه کاری اطفال و نوجوانان یکی از مسایل و آسیب‌های مهم اجتماعی است.
سرقت ازجمله جرایمی‌است که درطول تاریخ به مثابه پدیده ای اجتماعی، مجرمانه و مورد تنفر و انزجار عمومی‌بوده است.
"امیر علایی"وکیل دادگستری در مورد سرقت می‌گوید:ازنظر قانونی سرقت تنها وقتی موجود است که شیء موضوع جرم بدون آگاهی و برخلاف میل صاحب آن از تصرف دارنده قانونی که به تصرف عامل جرم در آید، لازمه آن، گرفتن برداشتن و کش رفتن است.
وی می‌افزاید: درگذشته سرقت به روش‌های گوناگونی انجام می‌شود که ساده ترین آن همان جیب بری از مردم در کوچه و بازار بوده است امروزه نیز ازجمله راه‌های سرقت جیب‌بری، دزدیدن، کیف پول، تلفن همراه و... با توسل به زور و با استفاده از موتور سیکلت است. سرقت از جمله جرایمی‌است که افزایش یا کاهش آن بستگی به روزها و ماه‌های سال دارد برای مثال: ایام تعطیل نوروزی که اکثر مردم در آن به مسافرت می‌روند فرصت مناسبی است برای سارقان تا بتوانند در محیطی خلوت و آرام به اهداف خود دست یابند. علایی تاکید می‌کند که امروزه اغلب سرقت‌ها با برنامه ریزی دقیق و با استفاده از امکانات فنی پیشرفته در قالب باندهای پیچیده و هدایت شده و با آخرین فناوری‌های روز صورت می‌گیرد.
وی می‌گوید:حدود 21 درصد از نوجوانان بزهکار به جرم سرقت به زندان می‌افتند که این آمار در میان پسران به 18 درصد و در میان دختران 35/6 درصد است. براساس این آمار بیشترین جرایم ارتکابی افراد با سن کمتر از 19 سال را جرایم سرقت تشکیل می‌دهد که حدود 43 درصد از کل زندانیان این طبقه سنی را شامل می‌شوند افرادی که در این سن به سرقت رو می‌آورند ابتدا از سرقت‌های کوچک شروع کرده پس از گذراندن دوره‌ها و آموزش‌های لازم در سنین بالاتر دست به سرقت‌های بزرگتر می‌زنند و به سرقت‌های حرفه‌ای و باندی روی می‌آورند به همین دلیل بیشترین زندانیان سارق در این محدوده سنی قرار دارند.
"یوسف"12 سال بیشتر ندارد تا کلاس چهارم ابتدایی درس خوانده و به جرم سرقت دستگیر شده است.
وی می‌گوید:پدرو مادر سال‌ها بیش ازهم جدا شوند و من با مادربزرگم زندگی می‌کردم وضعمان خوب نبود مدتی در یک گاراژ پادویی می‌کردم تااین که با جمشید و دارو دسته‌ای آشنا شدم.او پیچ گوشتی و آچار به من داد و یاد داد چه جوری در اتومبیل را باز کنم و طریقه باز کردن پخش رادیو را هم یادم داد شب اولی که توانستم در دستگاه ضبط را باز کنم از خوشحالی درپوست خود نمی‌گنجیدم ضبط‌ها را پیش کریم نامی‌که مال خر بود بردم و 5 هزار تومان گرفتم تمام پولم را به مادر بزرگم دادم و این شروع کارم بود، تا این که چند ماه پیش درحال سرقت ضبط ماشین بودم که توسط ماموران کلانتری... دستگیر

	" "علیرضا"هم که 14 ساله است می‌گوید:وقتی مادرم مرد و نامادری به خانه ما آمد،ازخانه گریزان شدم و یک شب به همراه دونفر دیگر از دوستانم به قصابی محله دستبرد زدیم باردیگر درحال بازکردن قالپاق یک ماشین بودم که صاحب ماشین از راه رسیدن سیلی محکمی‌بگوشم نواخت و مرا تحویل کلانتری داد ... "

شدم و به علت سرقت‌های مکرر به 2 سال زندان در کانون اصلاح و تربیت محکوم شدم.
"علیرضا"هم که 14 ساله است می‌گوید:وقتی مادرم مرد و نامادری به خانه ما آمد،ازخانه گریزان شدم و یک شب به همراه دونفر دیگر از دوستانم به قصابی محله دستبرد زدیم باردیگر درحال بازکردن قالپاق یک ماشین بودم که صاحب ماشین از راه رسیدن سیلی محکمی‌بگوشم نواخت و مرا تحویل کلانتری داد و آنها هم قرار است که مرا به کانون اصلاح و تربیت بفرستند.
"محمود"15 ساله نیز می‌گوید:درخانواده‌ای فقیر و تنگدست به دنیا آمدم هشت سال بیشتر نداشتم که از خانه فرار کردم.برای آن که گرسنه نمانم سیگار فروشی می‌کردم و بعضی اوقات هم در چهار راه‌ها شیشه ماشین‌ها را پاک می‌کردم و شب‌ها در پارک دانشجو که محل خواب ولگردها بود می‌خوابیدم تااین که روزی کیف دستی خانمی‌را دزدیم و با دادو فریاد او مردم دستگیری کردند و تحویل کلانتری دادند الان هم به جرم سرقت باید به کانون اصلاح و تربیت بروم اگر نان داشتم بخورم هیچ وقت دزدی نی کردم.
یک از قضاتی که جرایم اطفال را رسیدگی می‌کند دراین باره می‌گوید:درمورد بزهکاری نوجوانان باید علل و عوامل مختلفی را بررسی کرد. در بررسی‌های آماری مشخص شده است که در سنین مختلف مجرمان به جرایم متفاوتی دست می‌زنند. در این آمارها مجرمان 5 تا10 سال 80 تا 85 درصد به دزدی‌های بدون طرح و برنامه دست می‌زنند که از جیب بری دوچرخه دزدی،دزدی کفش و سرقت ضبط خودروها می‌توان نام برد. مجرمان 10 تا 15 سال نیز با وجود دست زدن به دزدی‌های گروه سنی پایین تر،گاهی با یک برنامه ازقبل تعیین شده به صورت گروهی به دزدی‌های بزرگتر دست می‌زنند که آمارها نشان می‌دهد 50 تا 75 درصد این گروه سنی نقش پادوی باندهای خلافکار را بازی می‌کند و آموزش‌های خاصی را از مجرمان بزرگتر می‌گیرند.
گروه سنی 15 تال 20 سال درشاخه‌های مختلف فعالیت بزهکارانه دارند که گاهی ارتکاب جنایت کیف قاپی‌های مسلحانه، سرقت‌های باندی از منازل، فروشگاه‌ها، جواهر فروشی‌ها، نزاع‌های خانوادگی و جمعی و خرید و فروش موادمخدر درمیان آنان بسیار دیده می‌شود.دراین گروه‌های سنی 85 درصد را پسران و 15 درصد را دختران تشکیل می‌دهند که اغلب این دختران، دختران فراری هستند.
کارشناسان معتقدند:پایین رفتن سن مجرمان امری طبیعی است و اگر نسبت به کنترل آن چاره‌ای اندیشیده نشود روزی خواهد رسید که کودکان اسلحه بدست از مردم باج گیری کنند.
به گفته این کارشناسان بیشتر مجرمان علت خلافکار بودن خود را فقر می‌دانند و گاهی دیده می‌شود که شرایط زندگی آنان نیز مزید بر علت می‌شود. ستیزها، مشاجرات خانوادگی و کنترل ناکافی و بی تاثیر نیز از جمله عوامل روی آوردن به بزهکاری است.
آخرین بررسی‌‌های انجام شده نشان می‌دهد که 90 درصد کودکان بزهکار به خاطر مشاجره و پاشیدگی خانواده به خصوص طلاق به این راه کشانده شده اند. 82 درصد کنترل ناکافی و بی تاثیر والدین، 71 درصد طرد از جانب والدین، 61 درصد تحمیل انتظارات غیر ممکن و کمال طلبی والدین، 60 درصد توجه افراطی والدین به بچه‌ها، 52 درصد پرجمعیت بودن خانواده‌ها و ناتوانی در تامین نیازها و 50 درصد نیز فقر و وضعیت اقتصادی سطح پایین خانواده از عوامل بزهکاری است.
دکتر"فرجاد" روانشناس اجتماعی درباره بزهکاری نوجوانان می‌گوید:نوجوان بزهکار کسی است

	" "امیر علایی"وکیل دادگستری در مورد سرقت می‌گوید:ازنظر قانونی سرقت تنها وقتی موجود است که شیء موضوع جرم بدون آگاهی و برخلاف میل صاحب آن از تصرف دارنده قانونی که به تصرف عامل جرم در آید، لازمه آن، گرفتن برداشتن و کش رفتن است... "

که متهم به ارتکاب رفتار ضداجتماعی یاقانون شکنی است؛ اما به علت آن که به سن قانونی نرسیده است مانند یک مجرم بزرگسال مجازات نمی‌شود.رفتار نوجوان بزهکار موجب می‌شود که به چنگ قانون بیفتند زیرا رفتارش نه تنها خود نوجوان بلکه دیگر افراد و احتمالا جامعه را نیز به مخاطره انداخته است.به این ترتیب بزهکاری توسط روان شناسان به جرایمی‌اطلاق می‌شود که افراد به سن قانونی نرسیده مرتکب می‌شوند. وی می‌افزاید:خانواده‌های ستیزه گر و متلاشی از عوامل اصلی و اولیه گرایش به بزهکاری محسوب می‌شوند زیرا اکثر ناراحتی‌های نوجوانان زاییده امر و نهی و سخت گیری‌های والدین و بی مهری آنان در کودکی و محرومیت و عدم رفاه و امنیت، حمایت زیاد از نوجوانان و آرزوهای جاه طلبانه والدین برای نوجوانان است که گاهی نیز به جنون می‌انجامد.

»
کارشناسان فقر خانواده را نیز یکی دیگر ازعلل مهم بزهکاری نوجوانان بشمار می‌آورند و معتقدند:والدین فقیر برای به بدست آوردن هزینه زندگی تمام روز و بلکه قسمتی از شب را هم درخارج از منزل فعالیت می‌کنند و کودکان و نوجوانان آنها بدون سرپرست می‌مانند و موقعی هم که به منزل می‌آیند به قدری خسته و عصبی اند که جز بدخلقی و خشونت چیز دیگری برای فرزندان خود نمی‌آورند و اینگونه است که فرزند از محبت والدین محروم مانده و انتقام خود را با خلافکاری از اجتماع می‌گیرد.
صاحب نظرات درتحقیقات تطبیقی درباره بزهکاران معتقدند که درصد بزهکاری درنوجوانان درپاره‌ای از مناطق بیش از بقیه نقاط است. بزهکاری معمولا در حومه شهرهای بزرگ و در بخش‌های معینی از این شهرها بیشتر است ولی این بدان معنا نیست که در شهرهای کوچک تر و حتی در روستاها هیچ اثری از بزهکاری وجود ندارد.هرچند اکثر بزهکاران متعلق به محیط‌هایی اند که جمعیت زیاد،فقر،اختلافات خانوادگی و نبودن امکانات و تسهیلات تفریحی برای آنها حاکم است ولی عده‌ای از بزهکاران نیز متعلق به نواحی و مناطقی هستند که دارای وضع اقتصادی اجتماعی خوب و زندگی کاملا مرفهی هستند.
تحقیقات متعدد نشان داده است که مدرسه هم بعد از خانواده نقش بسیار مهی در زندگی اجتماعی کودک و نوجوانان دارد زیرا دانش آموز بیشتر وقت زنده و فعال خود را در مدرسه می‌گذراند.آموزش و پرورش و سوادآموزی وقوع جرایم را به کلی از بین نمی‌برد بلکه نوع و کیفیت ارتکاب جرم تغییر می‌یابد.نوجوانان باسواد کمتر از افراد بی سواد مرتکب ضرب و جرح می‌شوند؛ اما غالبا جرایمی‌را که توام با حیله و تزویر است مرتکب می‌شوند.
به گفته دکتر فرجاد تبعیض و بی عدالتی مربیان و توبیخ بی مورد طفل در حضور دیگران سبب دلسردی او از تحصیل می‌شد و همین عاملی می‌شود که نوجوانان از منزل فرار کنند و دست به ارتکاب جرایم بزنند.
وی خاطر نشان می‌کند: در تحقیقی که روی 500 نوجوان بزهکاری بین 10 تا 18 سال انجام شد مشخص شد که 4/2 درصد از آنان عقب مانده ذهنی، 2/17 دارای توانایی هوشی متوسط بوده اند. بزهکاران به طور کلی از لحاظ رشد کلامی‌و توانایی خواندن و نوشتن عقب تر از دیگران به نظر می‌رسند.