اخبار داخلی فرهنگ و هنر شیادان بین‌المللی موسیقی

جمعه 17 تير 1384

شیادان بین‌المللی موسیقی

اتفاق مهم هفته گذشته، کنسرت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری "شهرداد روحانی" بود.

ظهور بنیاد رودکی
اتفاق مهم هفته گذشته، کنسرت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری "شهرداد روحانی" بود. این برنامه از چند جنبه مهم جلوه می‌کرد. اول این که برای نخستین بار "بنیاد رودکی" یک تنه وارد میدان شده و بدون کمک و همکاری (حداقل در ظاهر) نهادهای دیگر چنین برنامه‌ای را اجرا کرد. حتی نامی از مرکز موسیقی و انجمن موسیقی در میان نبود. دوم این که استقبال مثل همیشه قابل توجه بود. یکی از کارهای نسبتا جدید فروش بلیت سرپایی بود که آن هم برای بالکن سوم در نظر گرفته بودند و چون علاقه‌مندان این کنسرت زیاد بودند تمامی آن بلیت‌ها هم فروش رفت و حتی برخی نتوانستند به صورت ایستاده هم این کنسرت را ببینند و بشنوند.
اما نکته مهم در این برنامه همانا ظهور یکباره "بنیاد رودکی" است! حال چه مسائلی وجود دارد که حضور انجمن موسیقی و مرکز موسیقی را کم‌رنگ کرده است، شاید بعدها روشن شود.
مادر
هر وقت اینگونه کنسرت‌های پراستقبال برگزار می‌شود (منظور برنامه ارکستر سمفونیک به رهبری روحانی است) خون تازه ای در کالبد موسیقی کشور به جریان می‌افتد و امید به بهبود اوضاع موسیقی بیش از پیش جوانه می‌زند. اینگونه رویدادهای مثبت و سازنده برکات زیادی برای همه اقشار جامعه دارد. هم خود هنرمندان انگیزه‌شان بیشتر می‌شود و هم مسئولان و کارگزاران مصمم‌تر از همیشه می‌شوند تا برای تامین امکانات بیشتر و گسترش و توسعه ارتباطات بین‌المللی فعالیت کنند و مخاطبان نیز جدای از بهره‌برداری‌های معمول از موسیقی و نتایج نشاط آور آن توجه آنها به ارزش و اهمیت کارهای هنری و ریشه‌دار معطوف می‌شود. در آخرین شب کنسرت برادر (انوشیروان) و مادر شهرداد روحانی هم در سالن حضور داشتند و روحانی در ابتدای بخش دوم برنامه چند جمله ای از خود و خانواده‌اش صحبت کرد و تاکید داشت که هر چه دارد از مادرش دارد.
مفهوم سکوت
صحبت از ارکستر سمفونیک شد و جا دارد که از رهبر سابق ولاحق آن، فریدون ناصری خبری بگیریم و تاسف بخوریم که او هم اینک در بخش ICU بیمارستان مدائن بستری و ممنوع الملاقات است.
متاسفانه حدود دو هفته است که این هنرمند پیشکسوت در وضعیت اغما فرو رفته و سلامتی‌اش به خطر افتاده است. در آخرین برنامه ارکستر سمفونیک قبل از برنامه شهرداد روحانی که نزدیک به 3 هفته پیش و به رهبری علی رهبری برگزار شد. رهبری در آغاز بخش دوم برنامه فریدون ناصری را با خود به صحنه آورد و از او تجلیل کرد. ناصری هم با حالتی مغموم و گریان از زحمات خود برای حفظ ارکستر سمفونیک تهران چند کلامی صحبت کرد و بدین ترتیب آخرین حضور فریدون ناصری روی صحنه تالار وحدت اینگونه رقم خورد. برای استاد آرزوی سلامتی دوباره داریم ضمن این که از نهادهای مدنی و غیرمدنی مرتبط با فریدون ناصری هم گله‌مندیم که چرا تاکنون "سکوت" کرده‌اند! منظور و مقصود ما را از "سکوت" همان کسانی که انتقاد به آنها برمی‌گردد به خوبی می‌فهمند.
شیادان بین المللی
در شماره جدید "فصلنامه ماهور" که ویژه موسیقی است

	" جا دارد که از رهبر سابق ولاحق آن، فریدون ناصری خبری بگیریم و تاسف بخوریم که او هم اینک در بخش ICU بیمارستان مدائن بستری و ممنوع الملاقات است... "

مطلبی تحت عنوان "شیادان بین المللی در عرصه موسیقی" به چاپ رسیده است که بسیار جالب، خواندنی و تکان دهنده است. در این مطلب افشاگرانه، از فعالیت یک موسسه و بنگاه چاپ بیوگرافی در انگلیس و کلاهبرداری آن پرده برداشته شده و با درج مدارک مرتبط، حقه بازی و کلاشی عده‌ای انگلیسی به اثبات رسیده است. کار این بنگاه ایجاد ارتباط با مرتبطان و فعالان موسیقی در سراسر جهان و اغوا کردن آنها به چاپ بیوگرافی‌شان در کتاب آبی بیوگرافی موسیقیدانان و پژوهشگران جهان است، آنها با دریافت مبالغ قابل توجه نام و شرح حال هر کسی که این وجه را پرداخت کند در آن کتاب درج می‌کنند. در مطلب چاپ شده فصلنامه ماهور که به قلم "ساسان فاطمی" است مدارکی آمده که شخصی به نام "غضنفر پشتکوهی" برای این بنگاه در خواستی نوشته و خواسته اسمش و بیوگرافی‌اش در این کتاب درج شود و جالب آن که آنها هم برای این نام مستعار و شخصی که وجود خارجی ندارد بیوگرافی مفصلی در زمره پژوهشگران و موسیقیدانان برجسته ایرانی آماده چاپ کرده‌اند!
همان موضوع صدا
در کنار این مطلب خواندنی در فصلنامه ماهور، موضوع مطلب "تا فصلی دیگر" این شماره ماهور نیز بسیار جالب است. موضوع همان وضع صدابرداری و بلندگوهای گوشخراش و غیرقابل‌تحملی است که قبلا در همین چپ، راست، کوک بارها و بارها سوژه ما بوده است؛ اما در "تا فصلی دیگر" مفصل‌تر و به گونه‌ای طنز پردازانه به نقش آمپلی فایر و اکو و تقویت صدا و... پرداخته شده است که توصیه می‌کنیم حتما بخوانید.
یزیدیان و بایزیدیان
حالا که صحبت از مطالب خواندنی نشریات موسیقی است بد نیست به سر مقاله این شماره "هنر و موسیقی" هم اشاره کنیم که از سر دلسوزی و دفاع از موسیقی، سخنان یکی از علمای قم نقد شده است. در بخشی از این سرمقاله آمده که:
"... ایشان با به میان کشیدن پای بنی امیه کلاس‌های موسیقی را عامل فسق و فجور و از یزیدیان معرفی کرده است در حالی که نمی‌داند سماعیون، از بایزیدیان هستند. همان بایزیدی که به گفته سعدی در بوستان: شبی جوانی از بزرگان بسطام بربطی می‌زد، در نزدیکی او شیخ (بایزید) عبارت لاحول ولاقوه الا بالالله را بر زبان آورد و جوان، بربط بر سر شیخ زد و هر دو بشکست. بایزید به خانقاه آمد و صبح وجهی به بهای بربط با طبقی شیرین کام نزد جوان فرستاد و پیامی، که بایزید عذر می‌خواهد که دوش آن بربط در سرما شکستی، این وجه بستان و بربطی دیگر بخر و این شیرینی در دهن بگذار تا کام از تلخی به شیرینی رسانی و نتیجه آن شد که جوان بیامد و در پای شیخ افتاد و توبه کرد و بسیار بگریست و چند جوان به برکت اخلاق شیخ با او موافقت کردند. آری این است رسم آموختن..."
این سرمقاله مفصل خواندن دارد ولی معلوم نیست نویسنده محترم بین این سرمقاله و موضوع مهم آن با سخنان کروبی و ماهی 50 هزار تومانی که او برای مبارزات انتخاباتی مطرح کرده بود چه ربطی دیده است؟
به هر حال باید به دغدغه سردبیر محترم این نشریه احترام بگذاریم که چنین شجاعانه به دفاع از کیان موسیقی ارزشمند ایران پرداخته است.
ختم
بد نیست مطلب مربوط به نشریات موسیقی این هفته را با انتخاب 3 تیتر از یک ماهنامه موسیقایی دیگر که همین روزها منتشر شده است به پایان ببریم. 1- عنوان یکی از مطالب این نشریه چنین است: "با سید محمد خاتمی، ختم و خاتم موسیقی"
2- در مطلبی به مناسبت درگذشت موذن زاده اردبیلی که به تازگی به رحمت ایزدی رفت این تیتر آمده:
"مرحبا ای پیک خوش آواز ما"
3- ونیز این عنوان را هم خواندیم که:
"هنگام تدریس موسیقی چه باید تدریس کرد؟"
همچنین در این نشریه موسیقایی به مناسبت درگذشت "محمدرضا آغاسی"، شاعر، یکی از دوستان پژوهشگر ما شطحی نوشته که مطلع آن چنین است: "باور کن نرفته‌ای، این شعرهایت می‌گویند، جایی همین دوروبرها نشسته‌ای و با کودکان کوچه سرگرم بازی دیوونه‌هایی ..."

لوچیانو پاواروتی؛ ستاره‏ای در عرصه اپرا