اخبار داخلی حوادث دزدها حرفه ای تر شدند یا پلیس ها کم کاری می کنند؟

صداقت نیوز , شنبه 16 بهمن 1389

دزدها حرفه ای تر شدند یا پلیس ها کم کاری می کنند؟

لیلا آخش یکی از شهروندانی است که شب در راه بازگشت به خانه خود همراه همسر و دو فرزند خردسالش کیفش را با چاقویی بریده و به سرقت می­برند.

چند ماهی است که شاهد افزایش دزدی ها در بین همسایگان و آشنایان دور و نزدیک خود هستیم. دزدی هایی که در یک آن انجام می شوند و آب می شوند و دیگر پیدا نمی شوند.
حتما توجه کرده­ اید که مال­ باختگان بیچاره سریعا به اداره­ های پلیس محله خود مراجعه کرده و فرم شکایت پر می­کنند و منتظر خبری از سوی نیروی انتظامی محله خود می­شوند. اما بعد از چندین بار پیگیری با برخورد نامناسب مسئولان نیروی انتظامی روبرو شده که به آنها می­گویند «پیگیری­تان فایده­ای ندارد، فقط وقتتان را تلف می­کنید» یا «اگر روزی کسی را پیدا کردیم صدایتان می­کنیم بیایید برای شناسایی» و این روزها می­گذرد تا شاید روزی برسد تا مال­ باختگان به اموالشان برسند.
البته خدا خیرشان بدهد برخی از مسئولان آگاهی را که از همان اول خیال مردم را راحت می­کنند که بروید شکرگزار باشید که تا الان سالمید و زندگی می­کنید، خیلی­ ها در اثر مقاومت جانشان را از دست داده ­اند.
ما سعی کردیم با چند نفر از افرادی که این اتفاق برایشان افتاده مصاحبه­ای داشته باشیم تا بهتر بتوانیم به این سوال که دزدها حرفه­ ای­ تر شدند یا پلیس ­ها کم ­کاری می ­کنند، پاسخ دهیم.
لیلا آخش یکی از شهروندانی است که شب در راه بازگشت به خانه خود همراه همسر و دو فرزند خردسالش کیفش را با چاقویی بریده و به سرقت می­برند.
لیلا می­گوید: در داخل کیفم عابر بانک و رمز آن که به علت خرید آن شب با خود همراه داشتم، دو عدد ساعت یکی برای خودم و دیگری برای همسرم، موبایلم، کیف پولم و کارت ملی و مدارک بسیار مهم وجود داشت.
وی ادامه داد: همان شب سریعا به اداره پلیس اسلامشهر مراجعه و شکایت­ نامه را پر کردم، مسئول نیروی انتظامی به من گفت که فردا صبح بروم و عابر بانکم را بسوزانم. اما وقتی فردا برای سوزاندن عابر بانک مراجعه کردم فهمیدم که همان شب بخشی از پول­ها را از عابر بانک ساختمان تیراژه منطقه 5 تهران برداشت کرده است. سریعا موضوع را با پلیس در میان گذاشتم. بعد از چند روزی پیگیری برگه­ ای به من دادند تا بروم و از تیراژه فیلم باجه عابر بانک همان شب را بگیرم اما متاسفانه آن باجه دوربینی نداشت.
لیلا می­گوید: من آنقدر درگیر شده بودم که یادم رفته بود کارت موبایلم را بسوزانم تصمیم گرفتم قبل از سوزاندن خطم با گوشی خودم تماس بگیرم و ببینم هنوز خاموش است یا روشن. وقتی تماس گرفتم یک مرد جواب داد، من که تعجب کرده بودم ناخوداگاه گفتم: آقا دزده! آن فرد هم با آرامش کامل گفت: جانم بفرمایید امرتون. منم شروع کردم به لعنت و نفرین فرستادن. آن مرد هنوز با خونسردی تمام به حرف­های من گوش می­داد که من از ترس گوشی را قطع کردم و سریعا به اداره پلیس مراجعه کردم و موضوع را به آ­نها گفتم و از آن­ها خواستم که تلفنم را از طریق سیستم­ هایشان ردیابی کنند که به من جواب دادند: حتی اگر خود دزد هم گوشی را جواب داده باشد ما وظیفه پیگیری نداریم. الان هم درگیر پرونده بزرگ تری هستیم. بروید هر وقت کسی پیدا شد خبرتان می­کنیم. حالا که نزدیک 9 ماه از آن قضیه می­گذرد به دنبال گرفتن المثنی مدارک خود هستم چون قبول کرده­ام که این بهترین راه است.
متین سعادت نیز که همراه همسرش در میدان صادقیه تهران در مقابل یک پاساژ برای 10 دقیقه توقف می­کنند تا یک هدیه مناسب برای یکی از دوستانشان تهیه کنند می­گوید: بعد از 10 دقیقه آمدیم تا سوار ماشین شویم که به طرز ماهرانه­ای لپ تاپ، گوشی، کیف پول و مدارکم را به سرقت برده بودند.
متین ادامه داد: سریعا به نیروی انتظامی منطقه رفتیم. بعد از پر کردن فرم شکایت یکی از مسئولان به ما گفت: خدا را شکر کنید که هنوز سلامتید. همین چند لحظه پیش در صادقیه متاسفانه خانم جوانی مقاومت کرد و جانش را از دست داد.
متین می­گوید: با اینکه چند بار دیگر هم پیگیرش شدیم اما مسئولان محترم نیروی انتظامی به ما قبولاندند که آمدن شما به اینجا فایده­ای ندارد بروید به سلامت. محمد آخش نیز که از سربازی برگشته بود دوستان خود را در خیابان می­بیند و با آن­ها گرم صحبت می­شود که موتورسواری در روشنی روز گوشی­اش را از دستش می­قاپد و محمد بهت­زده به اداره پلیس محله­شان می­رود اما او نیز تاکنون جوابی نگرفته است.
هدف از بیان خاطرات تلخ این عزیزان که امثالشان در جامعه زیاد هستند تنها هشداری به مسئولانی است که با پیگیری نکردن پرونده­های کوچک زمینه شکل­گیری پرونده­های بزرگتر و هزینه­آورتر را فراهم می­کنند.